Het verhaal van Roy Reuzenaar (9)

Roy werd geboren op 20 januari 2006. Hij zag met 30 weken het levenslicht en had vier weken groeiachterstand. Roy woog bij zijn geboorte 1055 gram en was slechts 32 centimeter groot of klein. In de eerste weken kreeg hij ook nog een hersenvliesontsteking en ging het slecht met hem. Gelukkig ging het snel beter en mocht Roy mee naar huis.

Al snel ging het goed al waren er wel tekenen dat er "iets" was. Roy liep heel erg achter en leek niet in de gaten te hebben dat iemand boven hem hing. Hij keek dwars door je heen. Zijn spierspanning was heel hoog en zijn nekspieren waren aan 1 kant verkort. Het gevolg was veel fysiotherapie en andere therapieën. Daarnaast was Roy een kind dat zich niet meldde als hij wakker was en ook vallen leek hem niet te deren.

Toen hij bijna drie jaar oud was zei hij alleen papa en mama. Moeder Chantal: “We gingen op vakantie en Roy heeft een week rond een paal in het kinderbadje gelopen met de blik op oneindig. Na deze vakantie ging hij naar een gewone peuterspeelzaal en daar zagen we pas de enorme verschillen met kinderen van zijn leeftijd. Alles werd op zijn prematuur gegooid, maar wij voelden en zagen dit toch anders.”

Toen hij ruim drie jaar was, hoorde Chantal van het paardrijden op de Bio manege. Ze wilden zo graag dat Roy zich eens zou gaan ontspannen of moe zou worden, want energie had hij meer dan genoeg. Toen Roy voor de eerste keer op een paard zat was hij trots en voor het eerst in 3 jaar gingen zijn vuistjes open. De vuistjes die drie jaar lang dicht hadden gezeten. “Geweldig vond hij het en zo trots op wat hij kon op dat paard. Al snel hebben we een mooi outfit voor hem gekocht en we waren zo enorm trots!” Het gevolg was dat slapen veel beter ging. Roy leek moe en ontspannen te zijn na het paardrijden. Uiteindelijk kreeg Roy de diagnose autisme en later kwam daar Gilles de la Tourette bij. 

“Roy wilde graag op voetballen, maar omdat we geen twee sporten konden betalen mocht hij op voetbal. Dat ging vreselijk mis! Hij snapte het spel niet. Maar als zijn vader de bal in de lucht schoot vond hij dat geweldig.” Nadat hij drie keer in één week totaal overstuur van het veld stapte werd besloten te stoppen met voetbal. Intussen was er geen vervoer en kon Roy ook niet meer gehaald en gebracht worden naar en van de manege. Gelukkig kwam Roy op een school voor speciaal onderwijs, Lichtenbeek in Arnhem. Deze school zit op hetzelfde terrein als de manege. Zijn begeleiding vond het zeer goed voor Roy als hij weer ging paardrijden, alleen niet onder schooltijd. Gelukkig kon er wat geregeld worden met de buitenschoolse opvang en is Roy direct weer gaan paardrijden. Chantal: “Wat een geluk in zijn ogen toen hij dat hoorde.” 

Intussen is Roy alweer 2,5 jaar aan het paardrijden en geniet enorm! Één keer per jaar houden ze een proevendag en kan hij zelfs een diploma halen door een bepaalde kuur te voltooien!

Chantal Reuzenaar, de trotse moeder van Roy.

Heb jij net als Roy ook een bijzonder verhaal en wil je die graag delen? Stuur je verhaal dan naar info@unieksporten.nl. Wie weet sta jij dan in de volgende nieuwsbrief en inspireer jij ook anderen. Een beperking hoeft geen belemmering te zijn om te sporten of te bewegen!