G-basketballer Niels over zijn favoriete sport

Ik ben Niels Vermeule, 24 jaar en een vrolijke jongen. Ik heb een licht verstandelijke beperking, maar dat houdt mij niet tegen om plezier te hebben en alles uit het leven te halen wat erin zit! Ik heb verschillende hobby’s, zoals basketballen, naar het basketbalteam van heren 1 kijken, toneelspelen, naar het theater gaan en foto’s maken. In dit blog vertel ik je wat ik zo leuk vind aan basketballen bij Rotterdam Basketbal.

Ik speel nu meer dan een jaar bij Rotterdam Basketbal. Rotterdam Basketbal heeft namelijk speciale trainingen en wedstrijden voor jeugd en volwassenen met een verstandelijke beperking. We trainen iedere zaterdag in Sporthal Alexander in Rotterdam. Ons team bestaat uit ongeveer 18 spelers en 4 coaches Wim, Ruud, Astrid, en Lukas en coördinator Fons. Ik heb het heel erg naar mijn zin bij het G-team van Rotterdam Basketbal. We zijn hard aan het trainen. Ik sta elke zaterdag met een blij gezicht op om te gaan trainen.

Ik heb al veel geleerd. Eerst wist ik niet veel van het spelletje maar nu weet ik er veel meer van, zoals dat je een fout kan maken en dat je dan een strafworp mag nemen. Soms mag je één vrije worp nemen en bij de andere fout mag je er ook wel eens twee nemen in een wedstrijd. Zulke dingen heb ik over het spel geleerd.

Mijn droom is om een competitie te hebben in G-Basketbal.”

We beginnen altijd om 9.30 uur met de training. Wim roept ons dan bij elkaar en vertelt wat voor warming-up we gaan doen. Eerst gaan we in stands-houding staan, dat betekent startklaar staan met de bal, en vervolgens doen we een dribbeloefening. Lukas, Ruud en Astrid laten zien hoe je het beste met de bal kan dribbelen en hoe je de bal moet vasthouden. Duimen achter de bal, legt coach Wim uit. Astrid en Lukas helpen degenen die wat extra hulp nodig hebben bij de dribbel oefening. Soms voert coach Wim het tempo op zodat we goed in beweging blijven, maar ook om het ons iets moeilijker te maken. De snelheid, concentratie en controle over de bal zijn zijn erg belangrijk en daar oefenen wij regelmatig op, zodat we dit in de wedstrijd beheersen.

Na de warming up doen we meestal een shoot-out. Ik vind dat best wel moeilijk en ik word dan ook altijd een beetje zenuwachtig omdat ik heel ver wil komen met de shoot-out. Ik wil er natuurlijk niet uitgeschoten worden! Ondanks de spanning vindt iedereen het een leuke oefening. Na de shoot-out doen we ook wat lay-up oefeningen. Ook dat is best wel pittig, maar het gaat bij de meesten van ons best al goed. Dat komt ook omdat we het regelmatig trainen, want het blijft een aandachtspuntje.

Als laatst doen we een partijtje. Er worden 2 teams gemaakt. We merken dat het partijtje best lastig is, vooral omdat we in de sporthal op een heel veld spelen, maar dit is juist goed voor ons want zo blijft ons lichaam goed in beweging en daar worden we sterk van! In zo’n partijtje geven we alles wat we hebben om de overwinning binnen te slepen, maar plezier staat bij ons voorop. En dat we ook plezier hebben in het spelletje is een ding wat zeker is! Als de training ten einde is, gaan we gezellig met zijn allen wat drinken en wordt er nagepraat over de training.

Het leukste vind ik dat we met zijn allen hard werken voor een goed resultaat. Ik probeer nog beter te worden en ik geef echt alles in een wedstrijd want ik wil het beste uit mijzelf halen. Het team waar we mee spelen is ook super tof om mee samen te werken. Mijn droom is om een Nederlandse competitie te hebben in G-Basketbal. Dat is een wens van het hele team, en ik hoop echt dat het gaat lukken!

Maandag 12 december heb ik met het G-team van Rotterdam Basketbal de Gehandicaptensportprijs van 2016 gewonnen tijdens de Sport Awards. Supertrots was ik om de award te ontvangen uit handen van Francisco Elson. Wat helemaal gaaf is, is dat Francisco binnenkort een keer bij ons langs komt om training te geven!

Bron: Rotterdam Sport