Hij is topsporter, zijn zus kan niet lopen en praten

Met sporten verdient Bram Tankink als profwielrenner zijn geld. Maar hij ziet ook wat het is om níet te kunnen sporten. Zijn 35-jarige zus Annemiek is zwaar spastisch, kan niet lopen en niet praten.

“Met haar hoofdsteun bestuurt ze haar rolstoel en bedient ze haar spraakcomputer. Sporten is er voor haar dus niet bij. In Haaksbergen, waar wij vandaan komen, heeft ze wel gezwommen bij een zwemvereniging. Verder namen we  haar overal mee naartoe, ook gewoon een berg op. Ze werd daar zo blij van, dat zag je aan haar. Buiten zijn geeft iedereen voldoening."

Sinds vorig jaar is Bram ambassadeur van het Fonds Gehandicaptensport. "Dat heeft zeker te maken met Annemiek. Door mijn naam aan het Fonds te verbinden, kan ik de aandacht vestigen op sporten met een beperking."

Volgens Bram is het zo belangrijk om mensen met een beperking te stimuleren om te gaan sporten. "Het is heel makkelijk om maar niks te doen. Maar een beetje extra bewegen doet zoveel voor je. In Haaksbergen zijn er verschillende verenigingen voor gehandicapte sporten. Ik zag dat kinderen daar heel erg blij van werden."

Zelf gaat hij nog een jaar door met zijn professionele wielrencarrière. “Ik kan ’s morgens op mijn fietsje stappen, van de natuur genieten en lekker bewegen. Van mijn hobby heb ik mijn beroep kunnen maken, dat is wat veel mensen zouden willen. Doordat ik dit talent heb meegekregen, verkeer ik in een heel gelukkige omstandigheid. Door mijn zusje ben ik me daar erg bewust van."