Haar overlevingskansen waren minimaal

Wat er is gebeurd, weet ze niet meer. Tijdens een fietstocht op een afgelegen weg moet ze zijn geschept door een auto die er vandoor is gegaan. Haar lijf en hersenen waren zó beschadigd dat de artsen niet dachten dat Eltje ooit nog wat zou kunnen.  Maar laat dat nu wel het geval zijn!

Helemaal onafhankelijk zijn, dat zal Eltje nooit meer lukken. Dat weet ze ook. Maar zo onafhankelijk mogelijk zijn, dat wil ze wel. En daar zal ze alles aan doen.

Haar overlevingskansen waren minimaal. Nu ze het heeft overleefd, wil ze ook leven. Daarom wil Eltje weer fietsen. Dat is wat ze mist, en dat is waar ze altijd zoveel plezier uit haalde. Maar op dit moment is zelfs het inschenken van een kopje koffie een uitdaging. Alles moet ze  zichzelf opnieuw aanleren. En dat doet ze, want haar hersenbeschadiging veranderde niks aan haar vastberadenheid.

Elke dag opnieuw doet ze oefeningen. Als voormalig fysiotherapeut weet ze hoe essentieel dat is. Staat ze even op iemand te wachten? Practice time! Haar core, haar buik, haar benen, alles komt aan bod.

Daarom lukt het haar weer om te fietsen. Niet op een gewone fiets, maar op een trike, een fiets met zijwielen. Eerst wilde ze daar niet aan geloven. Nu is ze gewoon blij dat ze er op uit kan met haar fietsvrienden. Lekker actief zijn, de wind langs je huid voelen, buitenlucht opsnuiven. Eltje wil gewoon weer blij zijn. En fietsen, dat maakt haar blij.

Wat heb jij nodig om goed uit de voeten te kunnen? Kijk hier om het te vinden.