Waarom we moeten stoppen met: ‘Als het maar gezond is’

Toen Renée zwanger was zei iedereen: ‘Als het maar gezond is.’ Een uitdrukking die we, wat haar betreft, maar eens bij het oud vuil zouden moeten zetten.

Als het maar gezond is. Dat insinueert dat als dat niet het geval is, het kind niet van waarde is. Dat of het een jongetje of meisje is, niet uitmaakt. Als het alle tenen maar heeft, net als twee armen en dat alles van binnen goed in elkaar zit. Want als dat niet zo is, dan heb je een probleem. Een extra chromosoom, een ledemaat dat het niet doet, oren die niet helemaal werken. Het is blijkbaar het ergste wat we ons voor kunnen stellen. En ook voor een ander. Dat je een zwangere vrouw ziet, misschien zelfs wel iemand waar je van houdt en dat je alleen maar hoopt dat het gezond is. Omdat je het haar zo gunt, en haar man ook trouwens, een gezond kind. Zelf ben ik moeder van twee kleine kinderen. En wat heb ik een 'geluk' gehad. Twee jongens. Eén slank, lang en heel gezond. De ander bol, rond en net zo gezond. Ik heb het ook gedacht, ik ben de eerste om het toe te geven. 'Als het maar gezond is.' Misschien heb ik het zelfs wel eens gezegd. Toen dacht ik heus niet alleen aan complicaties waar mijn kind aan dood zou gaan. Ik dacht ook aan dingen als een hazenlip. Uiterlijke zaken. Ik dacht aan hoe ik dat zelf zou vinden, misschien nog meer dan aan hoe het voor mijn kind zou zijn.

Nu mijn kinderen groter worden, zie ik mensen om mij heen ouders worden van minder gezonde kinderen. Hazenlip, downsyndroom, hartruis. Ik zie van een afstand hun schrik, hun vechtlust en uiteindelijk - alles kwam tot nu toe gelukkig goed - hun acceptatie en gewoon hun liefde. Ik zie mensen op Facebook worstelen met hun woorden onder de post over een geboren kindje met een handicap. Zeg je dan gefeliciteerd? Ja, natuurlijk zeg je dat dan! Onwijs gefeliciteerd met dit heerlijke kind waarvan je nu waarschijnlijk al onvoorwaardelijk houdt. Laten we stoppen met zeggen: ‘Als het maar gezond is.’ Alsof het kind van verminderde waarde is als dat niet zo is. Laten we het vervangen door iets anders. Omdat ieder kind van waarde is. Gezond, niet gezond, jongen, meisje. Kaal of al met veel haar, dik, dun. Laten we iets liefdevollers zeggen, iets onvoorwaardelijks. Want dat is wat de liefde van een ouder is.

Wat zouden we dan moeten zeggen, vind jij? Laat het ons weten