Als Chris Vos gillend en juichend de cours door gaat, dan snowboard hij op zijn best

Heb je vaste rituelen voor een wedstrijd?

Ja, die heb ik! Ik moet vooral altijd even muziek luisteren, losse muziek. Dan ga ik aandacht zoeken, een beetje stuiteren en gek doen. Op een gegeven moment kom ik in een soort focus moment. Dan ben ik juist heel stil en neem ik een moment om alles te analyseren. Wanneer ik mijn binding aan doe, moet ik deze acht keer opnieuw vast doen, ze kunnen niet strak genoeg zitten. Terwijl ik tijdens de training altijd kramp heb omdat ze te strak zitten. Dat is eigenlijk mijn ritueel, heel apart.
 

Hoe ga je om met de spanning?

Het moeten zat mijn kunnen wat in de weg. De Spelen ging ik in met een tunnelvisie. Finland is niet helemaal lekker gegaan, daar ben ik 9e geworden omdat ik gevallen was. De tweede race zat dat zo tussen mijn oren dat ik voorzichtiger ben gaan rijden, ik ben toen 3e geworden. Dit allemaal heb ik meegenomen naar Amerika: De vorige wedstrijd ging niet goed, ik moet het nu goed doen. Dat moeten, dat werkte niet en het ging van kwaad tot erger. Ik heb toen besloten de boel, even de boel te laten, ik moest even relaxen.

Ik ben met mijn NLP mental coach aan de slag gegaan. Dan zit je daar en moet je je ogen sluiten, nou dat kan ik dus niet, want ik ben een redelijke stuiterbal! Daarom krijg ik vooraf een massage, om me te ontspannen. Vervolgens gaat ze ankertjes bij me neerleggen. Dat klinkt heel zweverig maar ze helpt je zo goed na te denken, dat je echt naar je gevoel kan luisteren. Ze vroeg mij wat me dwars zat; ik had het gevoel aan start alsof ik aan het stikken was en dat ik mezelf niet kon zijn. Wat is dat dan? Daar gingen we naar op zoek. Daar kwam dan een gouden medaille uit. Die moest ik voor nu uit mijn hoofd zetten en hopelijk zou ik hem later wel weer terug zien. Dat zijn hele mooie dingen, hoe sterk mentaal is. Ik heb mezelf weer terug gevonden en ik weet weer waarvoor ik het doe en dat is het lekkere snowboarden. Als ik gillend en juichend de cours door ga dan snowboard ik op mijn best.

Fotografie: Natasja Vos