Dingen die Anna nooit voor mogelijk had gehouden te kunnen, kan ze nu

Hoe ben je bij deze sport terechtgekomen?
Veel te laat, ik was al 19 toen ik echt geïnteresseerd raakte in hoe ik sneller zou kunnen skiën. Ik was altijd zo’n toerist die gewoon heel hard de berg af ging zonder techniek. Toen ik me ging verdiepen in hoe ik goed op één been kon skiën, kwam ik uit op een website van een jongen die toen in het Nederlandse team zat. Ik vroeg hem of ik een keer mocht komen kijken bij zijn training zodat ik hem na kon doen. De coach die aanwezig was, vroeg mij om mee te gaan naar het buitenland om met hen mee te trainen. Ik wist totaal niet wat me te wachten stond, maar wat gaaf, natuurlijk wou ik dat! Het ging toen heel snel, heel veel beter.

Wat heeft deze sport jou gegeven?
Het verleggen van grenzen. Ik heb snelheden gehad dat ik dacht ‘oké, nu moet er echt niks fout gaan’. Wanneer je iets vaak doet, gaat het steeds beter en wen je er zelfs aan. Wat ik heb geleerd van sport, is dat er héél veel mogelijk is. Dingen die ik nooit voor mogelijk had gehouden te kunnen, kan ik nu.

Train je liever alleen of samen?
Het liefst train ik samen terwijl ik mijn eigen ding doe. Skiën is een individuele sport maar we trainen altijd als team. Dat is voor onze sport belangrijk, zo push je elkaar. Ook al is iedereen met zijn eigen prestaties en resultaten bezig, samen trainen, daar help je elkaar mee verder.


Fotografie: Mathilde Dusol