Ton (53, gedeeltelijke dwarslaesie) zoekt jou om mee te handbiken

Dat Ton zo lang gewoon alles kon doen nadat zijn rug was gebroken, is eigenlijk een wonder. Maar nu gaan sommige dingen echt niet meer, zoals zijn grote hobby wielrennen. Toch racet Ton nog steeds over de weg, alleen nu met zijn handbike. Het enige wat nog ontbreekt zijn andere handbikers om samen mee op pad te gaan.

Al vanaf zijn zestiende was wielrennen voor Ton, die werkzaam was als beroepsmilitair, een uitlaatklep. “Lekker de blik op oneindig en verstand op nul. Eerst fietste ik altijd alleen en later richtte ik een vereniging op, want alleen is ook maar alleen. Leuk om onderweg ergens koffie te gaan drinken, en als er niemand mee fietst, ben je bij slecht weer eerder geneigd om thuis te blijven.”

Dat Ton zo lang door kon blijven fietsen, is een wonder te noemen. Twintig jaar geleden belandde een brommer, die met 80 kilometer per uur aan kwam scheuren, in een bocht op zijn weghelft. Ton brak zijn rug, waar hij heel goed van is hersteld. Hij had weleens last van zenuwpijnen, maar toch kon hij gewoon alles weer. Tot die dag waarop zijn rechterbeen plotseling uitviel en hij geen gevoel meer had in zijn linkerbeen. “Dan schrik je. Dat kan toch niet, dacht ik. Ik bleek een beknelling te hebben in mijn ruggenmerg, als gevolg van dat ongeluk lang geleden. Dat veroorzaakt een gedeeltelijke dwarslaesie. Dingen die ik normaal deed, zoals tuinieren en helpen in de huishouding, werden voor mij een last. Lopen is een strijd geworden. Gelukkig steunen mijn vrouw, kinderen en vrienden me bij tegenslagen. Voor praktische zaken, behandelingen en aanpassingen helpt de Sint Maartenskliniek in Nijmegen me. Zo heb ik nu een rolstoel voor lange afstanden en krukken voor in en om het huis.”

Wielrennen, dat is gewoonweg onmogelijk geworden voor Ton. “Ook daarin werd met me meegedacht. Zelf besloot ik maar te gaan vissen als hobby, maar van vissen word je niet moe. Handbiken, dat is het wel voor mij. Ik fiets nu met mijn armen in plaats van met mijn benen. Gister heb ik weer een tocht gemaakt van 55 kilometer, lekker in het zonnetje. Sinds ik handbike voel ik me beter, en zie ik er beter uit.” Op dit moment traint Ton voor de handbike battle. Dat is een wedstrijd in Oostenrijk tussen alle handbiketeams van revalidatiecentra, waarbij de Kaunertalergletsjer in Tirol wordt bedwongen. Loodzwaar dus, en daarom maakt Ton nu kilometers op de weg. “Ik beleef hier veel plezier aan. Maar het mooiste zou zijn als ik er met een groep handbikers op uit kan. Als ik nu een lekke band zou krijgen, kan ik niks. Met een groep voel je je minder afhankelijk.”

Handbike jij ook in de omgeving van het Brabantse dorp De Rips en wil je dat met Ton doen? Hoe meer deelnemers, hoe groter de kans dat Ton er een echte handbike vereniging van kan maken, dus stuur hem een mail (akempers64@gmail.com) of maak eens kennis met de handbikesport in jouw omgeving.

Ook voor jou is er een geschikte sport die je leuk vindt, waarbij je aan je conditie en je gezondheid werkt én waarbij je een hoop gezelligheid vindt met mede-sporters. Benieuwd welke sportverenigingen er bij jou in de buurt zijn voor een proefles of lidmaatschap? Klik hier