“De sociale contacten zijn voor mij net zo belangrijk.”

Het zat Leonie fysiek niet mee de laatste jaren. Zo had ze een vergroeiing in haar rug, een operatie aan haar hart vanwege een verstopte kransslagader en een gebroken arm. Nog steeds ondervindt ze er de fysieke gevolgen van. Ze is kortademig, haar arm is nog niet helemaal hersteld en ze kan niet meer fietsen. Het advies dat ze kreeg om toch te gaan bewegen, nam ze graag ter harte.

“Ik wilde graag bewegen, maar de sociale contacten zijn voor mij net zo belangrijk.” Nu is ze wekelijks te vinden bij Aquatherapie in het Sonsbeeck Zwembad in Breda. Op haar gezicht verschijnt direct een grote glimlach als het gaat over haar nieuw gevonden sport.

Samen uit eten
Leonie legt uit hoe ze hier terecht kwam: “Revalidatiecentrum Revant raadde me aan om bij Sportloket West-Brabant advies te vragen voor een geschikte sport. Ik heb een gesprek met Claudia gehad en aangegeven dat ik zwemmen en wandelen wel leuk vind. Ze had twee ideeën voor me. Een wandelgroep in de Haagse Beemden, de wijk waar ik woon en aquatherapie hier in het Sonsbeeck Zwembad.” De wandelgroep bleek niet de juiste match. “Ze wandelen door de wijk en ik vind het fijner om in de natuur te wandelen. Dat doe ik nu dus op eigen gelegenheid.” De aquatherapie was een schot in de roos, vertelt Leonie met een stralende gezicht: “De eerste keer dat ik kwam was het meteen gezellig. Ze zouden met de groep uit eten gaan en ik werd direct al uitgenodigd voor het diner!” Ook de bewegingen kan Leonie goed aan. “Het zijn een soort pilatesbewegingen, maar dan in het water. Hele lichte arm- en beenoefeningen en een beetje joggen. We doen alles op muziek.”

Lachbuien
Twee jaar geleden was er met Leonie nog niets aan de hand. Toen zat ze op aquajoggen, een wat intensievere sport. Maar door haar hartproblemen werd het te zwaar. Aquayoga heeft ze ook nog even geprobeerd, maar dat was niets voor haar. “Het paste niet bij me. Ik kreeg steeds lachbuien!” Nu Leonie een aantal weken aquatherapie doet is ze helemaal op haar plek. “Ik vind het gewoon lekker om te doen. Het is goed voor mijn welzijn. Tijdens de les giebelen we soms wat af en na de les drinken we altijd koffie met elkaar. Dat is erg fijn. Als je fysiek beperkt bent moet je jezelf niet afsluiten maar sociaal actief blijven.” Leonie merkt dat haar conditie ook versterkt is. “Dat merk ik vooral met wandelen. Ik kan steeds wat verder lopen. Ik hoop in de toekomst ook weer te kunnen fietsen."