Binnen het team van Fleur (22) kennen ze geen genade

Eind 2012 veranderde het ‘normale’ leven van Fleur Jong (22) drastisch. Ze kreeg te maken met een bacterie die in haar bloed terecht kwam en giftige stoffen heeft verspreid. Haar lichaam raakte in toxic shock met als gevolg dat haar acht vingers en beide voeten binnen 24 uur afstierven en geamputeerd moesten worden. Nu levert Fleur topprestaties als Paralympisch atlete én helpt ze anderen vanuit haar ervaringen.

Niet veel later, in oktober 2013, stond Fleur op de Paralympische Talentendag. Ze schreef zich in voor basketbal, tafeltennis, volleybal en atletiek. Iedereen was enthousiast en ze zagen allemaal mogelijkheden voor Fleur. Maar bijna alle sporten waren zittend en Fleur was toch echt van plan om weer te kunnen lopen! Atletiek gaf haar daar de mogelijkheid toe, niet alleen om weer te kunnen lopen maar zelfs heel hard rennen werd een doel! Zo is ze gestart. Eerst met sterk en fit worden, stevig op haar protheses staan, gewoon knap lopen en balans houden. Zeven maanden later stond ze voor het eerst op blades, dat voelde heel raar maar zó vet! Na een beetje proberen te rennen op haar protheses, kon ze nu de blades gaan ontdekken.

Talentvol gebleken had ze de mogelijkheid om zichzelf verder te ontwikkelen. Op de Wereld Kampioenschappen in 2015 won ze een bronzen medaille, ze nam in 2016 deel aan de Paralympische Spelen en behaalde op de Wereld Kampioenschappen in 2017 een vierde plek. Nu traint ze zo’n 20 uur per week, studeert ze aan de UVA en houdt ze team para-atletiek draaiende als marketing machine samen met atlete Marlene en coach Guido. Een team dat nauw samenwerkt om doelen te bereiken en het maximale uit elkaar te halen. “Er is no mercy tegenover elkaar. Daar raak je wel aan gewend. Een riskante grap hier en daar maar dat maakt het juist heel leuk. Iedereen heeft iets meegemaakt en dat weten we van elkaar. We weten wanneer we iemand een momentje met rust moeten laten, maar ook wanneer we iemand een extra knuffel moeten geven. Als er iemand mist, zijn we gewoon niet compleet. In trainingen heeft iedereen zijn groepjes. Ik loop de tempo’s met de jongens, en de meiden kunnen samen weer heel goed de sprintjes lopen. Zo heeft iedereen zijn trainingsmaatje. We weten goed wat we aan elkaar hebben, dat is heel mooi.” In de loop der jaren zijn er in het team vier gouden regels geboren: Leer elke dag iets, geniet van de kleine dingen, doe elke dag iets onbenulligs of lach om iets onbenulligs en wees lief. “Dat is eigenlijk het belangrijkste, de vier regels waar we proberen ons elke dag aan te houden. Ik vind het wel mooi, een algemeen goed.”

Maar ook buiten de trainingen met het team zet Fleur zich in om anderen te helpen. “Een paar weken geleden, is er een meisje in Volendam hetzelfde overkomen als ik. Ze vroeg mij in een mail om wat tips. Toen dacht ik, ik ga dit goed aanpakken. Dus ben ik naar haar toe gegaan, haar verhaal gehoord en wat over mezelf verteld. Nu gaan we haar helpen revalideren zodat ze straks goed op protheses kan staan. Het was voor haar een hele geruststelling. Zoals ik dat ook had 5 jaar geleden, iedereen kon mij vertellen dat dit weer voorbij ging en dat het beter zou worden maar om het te horen van iemand die dat zelf heeft meegemaakt, dan geloof je het pas. Dus ik vind het heel prettig, zij denk ik ook, dat de rollen nu zijn omgedraaid en dat ik dat voor haar kan zijn. Als Paralympisch atleet moet je presteren en dat is wat je doet en wat je wilt doen. Maar je hebt ook een soort maatschappelijke verantwoordelijkheid, je kan als voorbeeld dienen voor anderen en dat besef ik heel goed en dat wil ik ook graag doen.”

Ook zit Fleur vol wijze adviezen,  die we niet aan je voorbij willen laten gaan: “De eerste stap om te beginnen met sporten is het moeilijkst maar er zijn zoveel initiatieven zoals Uniek Sporten om die eerste stap zo laagdrempelig te maken. Als je eenmaal wat gaat doen, ga je zien hoe leuk het is. Je zal vanzelf aanvoelen wat je een prettige omgeving en sport vind. Dus ga het gewoon doen, gun het jezelf want het is zó ontzettend leuk. Ik dacht eerst ik heb alleen maar dagelijkse protheses, wat kom ik eigenlijk doen op een training, maar je kan al trainen als je überhaupt nog geen protheses hebt. Ga opzoek, durf het aan, zoek je grenzen op, dat is de enige manier om er achter te komen wat je eigenlijk allemaal kan. Vaak is dat best wel veel.”

Bekijk hier Fleur's vlogs over haar dagelijkse & sportieve samenwerkingen. 

Fotografie: Mathilde Dusol